امروز پنجشنبه 01 آذر 1403 http://abhar-fishing.cloob24.com
0

صید فیتوفاک به 3 روش

1. روش اصولی: مدفوع گوسفند (یا گاو) را کاملا خرد کرده و درون جوراب زنانه به اندازه بویله 14میل در آورید. سپس درون یک ظرف شیشه ای شفاف قرار داده و از آب سد مورد نظر بر روی بویله ها ریخته و بعد از دو هفته بویله فیتوی شما آماده است. همچنین می­توانید مقداری چمن و یا مایع فیتو فاک (قابل خرید از آکواریوم فروشی­ها) به آن اضافه کنید. از بویله­ها به روش سینگ و یا پاپ آپس استفاده نمایید.

2. چمن را بصورت کاملا له کرده در آورده و درون ظرف همراه مقداری از آب سد مورد نظر قرار دهید. پس از دو هفته ماده مورد نظر را با خمیر و پنبه به سر قلاب بزنید و لذتش را ببرید.

3. ماده فیتو پلانکتون رو از آکواریومی­ها تهیه کرده و به خمیر بزنید. برای شناور شدن مقداری فوم زیر قلاب زده و مایع فیتو را همراه با گلیسرین خوراکی به فوم نیز تزریق کرده و پرتاب نمایید.

بایک ابتکار هوشمندانه به راحتی می توان فیتو پلانگتون را تولید کرد و برای صید فیتو فاگ از آن استفاده کرد کافی است مقداری کود حیوانی را در یک کیسه پارچه ای بریزید و آن را در. یک ظرف آب قرار دهید و سپس ظرف را درمعرض نور خورشید قرار دهید پس از چند روز آب به رنگ سبز در میاید و این یعنی مقدار زیادی فیتو پلانگتون در آب تولید شده حال می توان گلوله های از پنبه در این آب قرار داد تا کلونی های فیتو پلانگتون را جذب نماید و پنبه به رنگ سبز در آید این پنبه ها را می توان به قلاب زد و به راحتی با آن ماهی فیتو فاگ را صید نمود فقط فراموش نکنید که پنبه ها را زود به زود از روی قلاب تعویض کنید.

یکی از دلایلی که این ماهی گهگاهی با خمیر نان صید می شود نیز خاصیت جاذب بودن خمیر است که باعث جذب فیتو پلانگتونهای اطرافش می شود.

تجربه ای که از یکی از دوستان. به نام حمید طالبی اموختم این بود که با استفاده از گیاهی مانند چمن خورد و له شده و قرار دادن آن در ظرف آب حاوی پنبه نیز می توان فیتو پلانگتون تهیه کرد و برای صید فیتو فاگ از آن بهره برد. نکته بسیار مهم در مورد صید این ماهی این است که به محض اینکه ماهی به طعمه نوک زد باید یک ضربه کوچک به قلاب بزنید تا شانس بیشتری برای صید این ماهی داشته باشید با رعایت این نکات امیدوارم که صید خوبی داشته باشید.

نکته مهم در صید ماهی فیتوفاک و سر گنده این است که این ماهی زیبا پلانکتون و فیتو پلانکتون خوار بوده و موارد بالا باعث گرد آوری موجودات ریز و در نهایت زدن ماهی به قلاب شما خواهد شد.

1

بعد از پرتاب از باز بودن کلاچ تا حدی که نخ نسبتا راحت از چرخ باز شود اطمینان حاصل کنیم. البته در صورت عدم صید و جمع کردن نخ حتما کلاچ را ببندیم تا نخ شل جمع نشود. یکی از علل گره خوردن و بهم پیچیدن نخ همین موضوع است. باز نبودن کلاچ در زمان برداشته شدن طعمه می تواند مشکلات زیادی را گریبانگیر شما کند. از جمله این مشکلات می توان به کشیده شدن چوب به داخل آب، فشار زیاد در فرار اولیه ماهی و از هم گسیختن اتصالات شما و فرار ماهی، پاره شدن دهان ماهی در اثر فشار بسیار زیاد فرار اولیه، یا حداقل در هم شکستن چرخ ماهیگیری شما در صورتی که چوب را محکم به جایی بسته باشید. استفاده از کلاچ در کل مراحل بازی با ماهی ضروری است. البته باید مقدار بیروندهی نخ کلاچ را بسته به فشار ماهی کم یا زیاد کنیم. باید دقت کنیم که نخ را هرز جمع نکنیم. و نیز اینکه بعد از مقداری جمع کردن با کلاچ شل، فشار زیاد و جمع کردن با کلاچ سفت به گره خوردن بعدی نخ نیز منجر خواهد شد.

بعد از اینکه ماهی قلاب را برداشت اصل اول خونسردی است. افرادی که در اطراف شما هستند اصلا نمی دانند ماهی در چه مسیری و چگونه حرکت می کند چون چوب دست شماست. به اطرافیان هیچ توجهی نکنید. اضطراب مسری است. من یادگرفته ام در زمان بازی با ماهی کمی در گوشهایم احساس سنگینی کنم!

بعد از برداشتن چوب و متمرکز شدن، باید دقت کنیم که سر چوب ماهیگیری در هر حالتی بالا نگه داشته شود. افرادی را دیده ام که سر چوب را آنقدر پایین می آورند که در راستای نخ داخل آب قرار می گیرد. این یکی از رایج ترین خطاهای ماهیگیری است. اولا اگر دقت کنیم در صورت بالا نگه داشتن نوک چوب، فشار ماهی بین سه قسمت تقسیم می شود: چوب، چرخ، و دستان ما. اما در صورتی که چوب در راستای نخ درون آب به پایین آورده شود تنها مهار کننده فشار ماهی، چرخ ماهیگیری خواهد بود. آیا شما در هم شکسته شدن چرخ ماهیگیریتان را دوست دارید؟ هیچ کس دوست ندارد. از طرف دیگر یکی دیگر از اصول بازی با ماهی، سفت و کشیده نگه داشتن نخ است که در صورت پایین بودن نوک چوب این امر واقعا محال است چون نمی توان با جلو و عقب بردن چوب نخ را همچنان سفت نگه داشت. و ایراد دیگر پایین بودن نوک چوب ماهیگیری عدم توانایی ماهیگیر در پمپ نمودن ماهی است. پمپ نمودن چیست؟ اساسی ترین عامل موفقیت. نمیدانم چگونه با کلمات این کار را توصیف کنم. به هر حال سعی ام را می کنم.

نمی توان چوب را در یک نقطه نگه داشت و فقط با اتکا به نیروی چرخ نخ را جمع کرد. کمتر چرخی در این حالت دوام می آورد. بهتر است بگویم دوام نمی آورند. از طرف دیگر ماهی ماشین نیست که بخواهیم آن را بکسل کنیم. سرعتی یکنواخت و مداوم در جمع کردن نخ قطعا نتیجه خوبی در بر نخواهد داشت. برای پمپ کردن ضمن در نظر گرفتن حرکتهای رو به جلو (به طرف ما)و رو به عقب ماهی، چوب را تا حد ممکن به عقب کشیده و در حین پایین آوردن نوک چوب تا حد مشخصی (نه بیشتر از اندازه قد خودمان)نخ را آرام جمع می کنیم. برخی از ماهیگیران مجرب عمل پمپ را به این صورت انجام می دهند که در غالب اوقات مبارزه کلاچ کاملا باز است و با دست چپ که روی اسپول می گذارند عمل پمپ را انجام می دهند. حسن این کار این است که در صورت واکنش ناگهانی ماهی در زمان اندکی، کلاچ به حالت باز و رونده کامل در می آید. ماهیگیر معروف،جان پورتر، از انگشت کوچک برای مهار اسپول استفاده می کند که کاری زیباست. کلاچ را در وضعیتی متعادل باز می گذارد و با فشار ماهی کلاچ به صورت دنده دنده باز می شود. علی رغم سادگی ظاهری تنظیم این کار برای ماهی با سایز های مختلف مشکل است و اگر با دقت انجام نشود احتمال فرار ماهی زیاد است. یکی از هم تیمی های جان که سن نسبتا بالایی هم دارد کلا از کلاچ استفاده نمی کند.چرخ را در حالت بیت رانر قرار داده و بعد از تقه زدن و برگشت ضامن مربوطه اصلا کلاچ را باز نمی کند و در زمانی که ماهی فشار می آورد دسته را در جهت مخالف چرخانده و نخ را به صورت دستی آزاد می کند. البته در حین انجام پمپ نیز دقت می کنیم که نخ شل نشود. یعنی اصل سفت بودن نخ را در کلیه مراحل رعایت می کنیم. باید دقت شود که پمپ کردن را زمانی انجام دهیم که یقین داشته باشیم کنترل نسبی بر ماهی داریم. کنترل نسبی؟

بلی. نمی توانیم بگوییم در کل زمان بر روی کپور کنترل داریم. زمانی که ماهی با فرارهای انفجاری به چپ و راست می رود یعنی دارد از کنترل ما خارج می شود. نمی توان در این حالت عمل پمپ را انجام داد. در چنین صورتی باید ابتدا کنترل ماهی را دوباره به دست بگیریم. چگونه؟ باید سر ماهی را کنترل کنیم. یعنی زمانی که ماهی به طرف چپ ما شنا می کند باید سر چوب را در بالا کمی به سمت راست متمایل کنیم و بر عکس. با این کار خواهیم توانست کنترل ماهی را به دست آورد.

1

جهت دانلود اینجا کلیک نمائید

قیمت 5000 تومان

لینک دانلود بعد از پرداخت برایتان نمایش داده می شود

 

1

یکی از طعم های مورد علاقه کپور که حتی در زمستان نیز با آن می توان کپور صید کرد شاهدانه است اما چگونگی استفاده از آن در بویله اصطلاحاً فوت کوزه گری است.

 

برای ساخت بویله شاهدانه به مواد زیر نیاز است:

یک پیمانه معادل یک لیوان شاهدانه خام پودر شده.
یک پیمانه آرد ذرت.
یک پیمانه آرد سمولینا یا آرد سنگک.
به ازای هر یک پیمانه یک عدد تخم مرغ.

مواد بالا را (آرد ذرت و سمولینا و شاهدانه)با یکدیگر مخلوط و با تخم مرغ هم می زنیم تا خمیر یکدستی تهیه شود بعد آن را بر روی بخار آب قرار داده تا بخار پز شود (30 تا 60 ثانیه)بعد از خنک شدن می توان دوباره آن را با پودر شاهدانه و یا اسانس آن پوشاند تا طعم آن در آب بهتر و بیشتر مشخص شود.

0

موادی از قبیل آرد سمولینا، آرد ذرت، سویا و. را مواد پایه گویند.


شما تمام مواد خرد شده از قبیل انواع آرد ها و دانه های خرد شده را در کیسه ای بریزید و درب کیسه را ببندید. کیسه را به مدت 1 دقیقه به خوبی تکان دهید و بگذارید تمام مواد به یک اندازه بخش شده و به خوبی میکس شوند.

حالا تمام شرین کننده ها و مواد اسانسی خود را که به صورت مایع هستند از جمله عسل و شیرین کننده های شرکتی و اسانس ها مانند توت فرنگی و. را در ظرفی جدا ریخته و تخم مرغ هارا نیز اضافه کرده و به خوبی باهم مخلوط کنید و در هنگام مخلوط کردن کم کم به آن آب اضافه کنید.

اگر میخواهید در بویله ی خود از رنگ خوراکی استفاده کنید حالا زمانش فرا رسیده و رنگ را نیز اضافه کرده و خوب هم بزنید.


حالا پودر مواد پایه را کم کم به آن اضافه کرده و این کار را تا جایی ادامه میدهید که خمیر حاصل جوری باشد که چنگال به سختی به آن فرو برود.


حالا بویله ها را در سایز های مورد انتخاب درست کرده و آن ها را در ظرفی که آب در حال جوش است به مدت 60 تا 90 ثانیه بجوشانید.

حالا بویله هایتان را به مدت 8 ساعت در میان حوله قرار داده تا خشک شوند.

نکات:


در بویله هایتان از نمک معدنی استفاده کنید که هم باعث سخت تر شدن آن و در نتیجه استحکام آن در زیر آب می شود و هم باعث جذب سریع ماهی.


بویله هایتان را زیاد نجوشانید چون تمام املاح و مواد معدنی آن خارج می شود.


ذرت نیز به دلیل داشتن فسفات باعث سخت شدن طعمه و جذب سریع ماهی می شود. 

پس استفاده از این مواد را در بویله جدی بگیرید.


شیرین کننده های قوی را نیز از یاد نبرید.

بویله ها را در داخل نایلون فریزر ودر یخچال  نگهداری نمایید.

0
 

وسایل مورد نیاز 

*سنجاق سر

*ظرف فلزی برای ذوب کردن سرب

*اچار چرخ

روش تهیه:

ابتدا سرب رو توی ظرف قزار داده و روی حرارت قرارمیدهیم تا کاملا ذوب بشه.

سنجاق سر رو از وسط برش داده و هر دوطرفش رو خم می کنیم تا در داخل سرب کاملا قفل بشه.

سنجاق سر رو داخل حفره اچار چرخ قرار میدیم به گونه ای که ثابت بایسته.

سرب رو داخل حفره میریزیم و اروم زیره اب سرد می گیریم.

نکته

حتما از دستکش و عینک استفاده کنید.

حواستون باشه داخل حفره اچار اب نمونده باشه.چون باعث پاشیدن سرب به اطراف میشه.

لازم به ذکر است که به جای استفاده از وزنه هایی از جنسه سرب می توان از سنگهای کناره رودخانه استفاده کرد(با سوراخ کردن سنگها توسط مَته)

 

برگرفته از سایت دوسته خوبم اقای محسن زینعلی

0
ماهی کپور یک آبزی پر اشتها است که از انواع طعمه های ترکیبی مواد خوراکی و مواد پروتئینی,مواد گیاهی, و حبوبات و غلات و هر چیزی که با ذائقه این ماهی سازگار باشید می توان برای صید این ماهی استفاده کرد.
اگر برای ساخت طعمه های ترکیبی و بویله ها وقت کافی ندارید می توان از طعمه های آسانتری بهره برد, ولی باید توجه داشته باشید طعم و بوی هر طعمه در روند صید بسیار حائز اهمیت می باشد.
در این پست با تعدادی از طعمه هایی که می توانید به آسانی اماده کنید و خیلی از ماهیگیران جهان تجربه صید با آنها را داشته اند آشنا می شوید.

بقیه در ادامه مطلب

0

در مطالب قبل در مورد تعدادی از دانه های خوراکی برای صید ماهی کپور اشاره شد.
اما همانطور که گفته شد این طعمه ها شاید تعداد صید را افزایش دهد اما برای کیفیت بهتر و صید کپور های بزرگتر نیاز به طعمه ای دارید که از شر ماهیان کوچکتر در امان باشید و از ترکیبات بهتری برای گمراه کردن ماهیهای باهوش تر بهرمند شوید.
در کشورهایی که فرهنگ بهتری در این ورزش دارند ممکن است یک ماهی چندین بار صید و رها شود, و از آنجایی که کپور یک ماهی باهوش می باشد, ممکن است تا مدتها از طعمه ای که به دام آن افتاده تغذیه نکند, همین امر باعث شده تا ماهیگیران از ترکیبات مختلفی برای گمراه کردن این ماهی استفاده کنند,
اما در ایران از آنجایی که 90% ماهیها رها نمی شوند, صید را در اکثر مکانها آسانتر کرده است زیرا اکثر ماهی ها هنوز لحظه تلخ به دام افتادن را تجربه نکرده اند و با هر طعمه ساده ای همچون ذرت شیرین می شود آنها را در دام قلاب گرفتار کرد.
ولی با این وجود باید از ترکیباتی در طعمه استفاده شود که تا حدودی با منابع غذایی محل مورد نظر و عادات غذایی ماهی در فصلهای مختلف سازگار باشد.
کپورها می توانند در طول 24 ساعت شبانه روز بین 30% تا 40% وزن خود تغذیه داشته باشند.
این ماهی قبل از تغذیه طعمه را چندین بار مزه می کند و طعمه ای که مناسب و مورد نیازش باشد را از طعم و بوی آن به خوبی تشخیص می دهد.
کپور ماهیان برای تغذیه و رشد و دوام و سازگاری با محیط زیست نیاز به انواع ویتامین ها, کربوهیدرات ها, پروتئین ها, اسید آمینه ها,مواد معدنی,پتاسیم,قند,اسیدهای چرب(لینولنیک),فسفر و. دارند و وجود تمام اینها را در مواد غذایی و مواد ترکیبی به خوبی تشخیص می دهد به خصوص اسید امینه ها که برای سازگاری و دوام در محیط زیست مورد نیازشان می باشد.

این ماهی در هر فصل نیاز به تعدادی از این مواد دارد و بهتر است در هر فصل با توجه به دمای آب و شریط اکوسیستمی دریاچه از موادی در ترکیبات استفاده کنید که جزء رژیمهای غذایی این ماهی و عادات غذایی آن باشد.

پیرو این متن, فرمول چند ترکیب, برای تهیه یک بویله متناسب را در اختیار شما قرار میدهم.

1_ترکیب 800 گرمی مواد خشک (بویله شاهدانه)چهارفصل
آرد ذرت 200 گرم,, آرد سمولینا 200 شاهدانه 150 گرم,, آرد سویا 150 گرم,,شکر و نمک دریایی 20 گرم,,پاپریکا یا پودر فلفل 20 گرم,,پودر پروتئین یا پودر شیر 40 گرم,انواع اسانسهای خشک و مایع و پودرهای طعم دهنده و رنگ دهنده 20 گرم
_

2_ترکیب مواد خشک800کیلو گرمی 
(بویله میگو)چهار فصل
آرد سمولینا 200 گرم,, آرد گندم 150 گرم,,ارد سویا 150 گرم,,آرد ذرت 100 گرم,, پودر و یا روغن میگو 50 گرم,, نمک دریایی 10 گرم و شکر 20 گرم,, پروتئین و پودر شیر 50 گرم,,ملاس و بتائین 50 گرم,, پاپریکا 20 گرم
_

3_ترکیب مواد خشک 800 گرمی
ترکیب برای قبل و بعد تخمریزی کپور

آرد گندم 200 گرم,, آرد سمولینا 200 گرم,, آرد سویا 150 گرم,, آرد ذرت 100 گرم,, پودر شیر 50 گرم,, پودر کرم خاکی(حاوی اسید امینه)30گرم,, پودر ماهی و پودر گوشت و خون 50 گرم,,نمک و پاپریکا یا پودرفلفل 20 گرم,, می توانید در این ترکیب از مقداری شربت ب کمپلمس هم استفاده کرد.

کلیه ترکیبات را با تخم مرغ و کمی آب خمیر کنید و تا حدی که به دست نچسبد ورز دهید, توجه داشته باشید که خمیرتان نباید زیاد سفت شود که از هم جدا شود,و انها را در یک نایلن به مدت یک ساعت نگهداری کنید,پس از به دست اوردن خمیر مناسب, از قطر 15 میل تا 20 میل توپهای بویله را اماده کنید,اگر مستقیما در آب جوش بخواهید بجوشانید, مدت زمانی بین 2 تا 4 دقیقه کافی می باشد,اما به نظر من بهتر است توپها را در نایلن بریزید و به مدت 5 تا 8 دقیقه بجوشانید پس از آن میبایست انها را به مدت 24 ساعت روی پارچه ای در سایه بگذارید و بعد در ظرفی در بسته در یخچال نگهداری کنید.